Geverfd tijdens zijn verblijf in Waregem en in 1922 aan de Van Buurens gegeven door hun vriend Jacob de Graaf, toont het schilderij “De Kindertafel” een schijnbaar banale maar bevroren scène. De vijf kinderen van de schilder lijken absoluut niet met elkaar te communiceren. Hun wimpelloze ogen hebben een verontrustende kilheid.

Gustave Van De Woestyne schilderde nooit naar het leven. Voor de schilderijen in de eetkamer, net als voor al zijn stillevens, wijkt het resultaat op het doek duidelijk af van de compositie die hij voor zich had opgesteld.

Gustave Van De Woestyne begon zijn portretten vaak met een detail, meestal de ogen zonder wimpers, en vervolgens ontwikkelde het schilderij zich op natuurlijke wijze. Bij “De Herder” blijft het landschap op de achtergrond anekdotisch. De kunstenaar presenteert ons het portret van een man die verloren lijkt in zijn dromen en losstaat van de werkelijkheid.

De aankoop van “De Binnenplaats van Sainte Agnès” markeert het begin van een langdurige vriendschap tussen David Van Buuren en de kunstenaar. Het museum heeft tot dertig twee werken van de schilder gehad. David zou zijn enige mecenas blijven, die hem niet alleen vele doeken kocht, maar ook financieel ondersteunde gedurende zijn hele carrière.